FILOSOFISCH ELFTAL — Castratie is de laatste verbijsterende toevoeging aan het dossier ‘misbruik in de rooms-katholieke kerk’, een doos van Pandora vol onaangename verrassingen.
In de Tweede Kamer gaan stemmen op om seksueel misbruik door geestelijken nader te laten onderzoeken. Daar hoort nu ook de vraag bij hoe vaak gedwongen castratie voorkwam, zowel binnen als buiten katholieke instellingen. In de instelling op deze foto pionierde men in de jaren vijftig met castratie bij zedendelinquenten en homoseksuelen (die destijds zo ongeveer op één lijn werden gesteld), in een milieu dat zichzelf volgens blogger Huub Mous als uiterst progressief en modern beschouwde. Er werkte een psychiater die zichzelf zonder schaamte ‘de grootste castreur van Nederland’ noemde.
Als castratie in die tijd een min of meer normale behandeling was, zo vroeg een online-Trouw-lezer zich af, kunnen we daar dan over oordelen volgens de normen en inzichten van nu? En moet de politiek zich inlaten met dit soort vraagstukken? Lees hier de aflevering van het Filosofisch Elftal waarin Frank Ankersmit en Bart Jan Spruyt ingaan op deze vraag.
